می گن کریمی 

می بخشی 

مهربونی 

عفو می کنی 

ستّارالعیوبی 

وقتی دستمان نمی رسد و تنبلی مان می شود می گوییم خدا مهربان و عَفُوّ است 

 وقتی  دست دیگری نمی رسد و یا تنبلی اش می آید می گوییم خدا شدید العقاب است! 

برایش آیه و حدیث هم می آوریم. 

آیا می شود  برای یک بار هم که شده خالصانه و از روی صدق و راستی جای حرف مان را عوض کنیم؟  

بایست جلوی آینه و بگو؛بگو تا بشنوی تا نگویی کسی نبود پندم دهد 

مجبور نیستی حتما و حتما بروی پای منبر فلان سخنران معروف تا موعظه شوی  

موعظه ی من همین بس که خود می دانم چه ها که نکرده ام! 

که خود می دانم روسیاهی خودم را! 

وقتی دستت نمی رسید  

وقتی تنبلی ات می آمد 

آینه را واسطه کن،آینه را واسطه کن تا برایت کسی سخن بگوید 

همان که تو را خیلی خوب می شناسد 

بگو آن چه را که به او می گفتی وقتی خطایش را می دیدی 

به خود بگو که خدایت شدیدُالعقاب است 

بگو که شدیدُالعقاب است 

بگو که شدیدُالعقاب است!  

وقتی دست دیگری نرسید 

وقتی تنبلی اش آمد 

دلت را واسطه کن 

زبانت را جاری ساز 

بگو .این را هم به خودت بگو 

بگو که خدا مهربان است و می بخشد 

بگو که مهربان است و می بخشد  

بگو که او مهربان است و او را می بخشد...